Ένα από τα σημαντικά θέματα που θίγονται μέσα στο Νέο Ρυθμιστικό είναι και τα έργα που προβλέπονται. Τα οδικά έργα μειώνονται, τα έργα σταθερής τροχιάς μεγαλώνουν. Το καινούργιο Ρυθμιστικό ουσιαστικά καθορίζει το προφίλ της Αθήνας ως ενιαίας πρωτεύουσας τα επόμενα 10-15 χρόνια.
Με μία πρόχειρη ματιά βλέπουμε την ανάπτυξη της γραμμής 4 σε όλη της την μορφή, την ολοκλήρωση της γραμμής 2 που φτάνει μέχρι Καματερό και Γλυφάδα και σημαντικές επεκτάσεις για το Τραμ. Είναι βέβαιο πως όλος αυτός ο σχεδιασμός θα δυσκολέψει πολύ το Υπουργείο Υποδομών καθώς τα Ευρωπαϊκά κονδύλια θα λιγοστεύουν συνεχώς τα επόμενα χρόνια.
Με αυτούς τους σχεδιασμούς το Μετρό της Αθήνας θα φτάσει περίπου τους 110 σταθμούς ενώ το Τραμ θα επεκταθεί σημαντικά μέσα στην πόλη, ο Προαστιακός θα φτάσει σε Ραφήνα και Λαύριο και όπως φαίνεται θα έχουμε ένα σημαντικό δίκτυο μέσων σταθερής τροχιάς στην Αττική.
Εκείνο που μου λείπει από τον σχεδιασμό αυτόν είναι ένα πολύ βασικό πράγμα. Ο τρόπος με τον οποίον θα συνδέονται. Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της επιτυχίας και για να γίνω πιο κατανοητός: ενώ το Μετρό έχει μία σχετική συχνότητα και είναι αξιόπιστο μέσο μετακίνησης, το ίδιο δεν ισχύει για το Τραμ και τον Προαστιακό.
Αυτό το στοιχείο είναι βασικό για την επιτυχία όλου του συστήματος μετακινήσεων των πολιτών με τα μέσα σταθερής τροχιάς. Για να εξηγούμαι: όταν ξεκινά κάποιος την μετακίνηση του και θέλει να πάει π.χ από του Παπάγου στον Άγιο Ανάργυρο θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τις γραμμής 3 και 2 του Μετρό και κατόπιν τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο.
Από τον Σταθμό Εθνική Άμυνα να πάει στο Σύνταγμα, εκεί να αλλάξει με την γραμμή 2 και να πάει στο σταθμό Λαρίσης και από εκεί να πάρει τον Προαστιακό. Οι δύο πρώτες μετακινήσει θα γίνουν με σχετική ακρίβεια και γρήγορα. Η χρήση όμως του Προαστιακού ανοίγει το ζήτημα της συχνότητας του μέσου που σήμερα είναι πολύ αραιή. Άρα μία τέτοια μετακίνηση λειτουργεί αποτρεπτικά, όσον αφορά τη χρήση των μέσων σταθερής τροχιάς.
Αυτό όμως είναι και φαινόμενο που πρέπει να αποτραπεί. Θα πρέπει να πείσουμε τους πολίτες ότι αξίζει τον κόπο να χρησιμοποιήσουν τα ΜΣΤ και όχι να τα αποφεύγουν. Να τους πείσουμε ότι θα πάνε πιο γρήγορα ή στον ίδιο χρόνο άλλα πιο οικονομικά.
Για να φτάσουμε στο σημείο να γίνει συνείδηση στους πολίτες να μετακινούνται γενικώς με τα ΜΜΜ πρέπει το σύστημα μετακίνησης να λειτουργεί αποτελεσματικά. Και μεταξύ μας, όλοι γνωρίζουμε πως η κρίση έφερε μεγάλη υποβάθμιση στις μεταφορές μέσα στην πόλη. Από την μία εξορθολογίστηκε η χρήση των μέσων από ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ όμως από την άλλη βλέπουμε μικρότερη συχνότητα και λιγότερες υπηρεσίες στους σταθμούς.
Για το Νέο Ρυθμιστικό της Αθήνας που θέλει να γυρίσουν οι πολίτες πίσω στην πόλη, να την κάνουν ανθρώπινη, πιο φιλική και με καλύτερες συνθήκες θα πρέπει πρώτα να πείσουν τους πολίτες ότι αξίζει τον κόπο να παραμείνουν μέσα σε αυτή δίνοντας λύσεις, ταχύτητα, ακρίβεια, ασφάλεια και γρηγοράδα. Ειδάλλως το παιχνίδι αυτό θα χαθεί εν τη γένεση του.
Νίκος Καραγιάννης
