Εμπορία και χρήση ναρκωτικών, διαπληκτισμοί, μικροκλοπές και τραυματισμοί εμπλουτίζουν συνήθως το αστυνομικό δελτίο από κάποια υποβαθμισμένη περιοχή του κέντρου της Αθήνας.Στην περίπτωση αυτή όμως δεν μιλάμε για ένα από τα γκέτο της πόλης, όπως συνήθως ονομάζονται οι γνωστές πλέον «πιάτσες» γύρω από την πλατεία Ομονοίας, όπου η παραβατικότητα ανθεί, παρά τις έσχατες φιλότιμες προσπάθειες για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Πρόκειται για την καθημερινότητα όσων -είναι αναγκασμένοι να- χρησιμοποιούν τις λεωφορειακές γραμμές Α10 και Β10, που συνδέουν τις Αχαρνές (Μενίδι) με την πλατεία Βάθη. Δεκάδες είναι τα περιστατικά που έχει να θυμηθεί ο καθένας από τους οδηγούς, οι οποίοι, υπό το μόνιμο άγχος ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά κατά τη δική τους βάρδια, εκτελούν το δρομολόγιο «του τρόμου», όπως το αποκαλούν. Η ιδιομορφία των συγκεκριμένων γραμμών, όπως εξηγεί μιλώντας στη «δημοκρατία» ο Κώστας Καραπιπεράκης, οδηγός λεωφορείου, είναι ακριβώς η διαδρομή που ακολουθούν. Από την πλατεία Βάθη δηλαδή, όπου επί μονίμου βάσεως συνωστίζονται χρήστες ναρκωτικών, μέχρι το Μενίδι, σε συγκεκριμένες περιοχές του οποίου «ψωνίζουν» τη δόση τους. «Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι μια γραμμή ειδικά φτιαγμένη για να εξυπηρετεί τους χρήστες, αλλά και τους εμπόρους ναρκωτικών. Το πρόβλημα δεν είναι κάτι το καινούργιο, πάντα υπήρχε, όμως τα τελευταία δύο χρόνια το κακό έχει παραγίνει. Τις περισσότερες φορές το λεωφορείο χωρίζεται στα δύο, από τη μέση της καμπίνας και πίσω οι χρήστες καταλαμβάνουν όλες τις θέσεις και οι υπόλοιποι επιβάτες στριμώχνονται αναγκαστικά στο μισό μπροστινό μέρος του οχήματος» λέει ο κ. Καραπιπεράκης σκιαγραφώντας την κατάσταση.
Η συνέχεια της μαρτυρίας του σοκάρει: «Σε καθημερινή βάση μεταφέρουμε -ανά δρομολόγιο- σχεδόν 20 με 30 τοξικομανείς, εναντίον των οποίων φυσικά δεν έχουμε κάτι, αντιλαμβανόμαστε και εμείς εξάλλου ότι πρόκειται για εξαρτημένα άτομα. Το άσχημο ωστόσο είναι ότι πολλές φορές δημιουργούν πρόβλημα στο σύνολο των επιβατών, αφού -στην καλύτερη περίπτωση- καπνίζουν και -στη χειρότερη- κάνουν ακόμα και χρήση ναρκωτικών μέσα στο λεωφορείο! Κανονικά, με σύριγγα! Ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που διαπληκτίζονται μεταξύ τους. Επιπλέον, έχει τύχει να βρούμε μέχρι και ακαθαρσίες τους μέσα στο όχημα, και βέβαια αίματα, σύριγγες, σακουλάκια και χάπια είναι πια συνηθισμένα. Προφανώς λοιπόν, εκτός του κινδύνου που διατρέχουν οδηγοί και επιβάτες, τίθεται και θέμα δημόσιας υγείας».
Ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες δε, το «τουρ της φρίκης» στους δρόμους των ναρκωτικών εξελίσσεται σε θρίλερ με απρόβλεπτη -πολλές φορές- κατάληξη, καθώς ο κόσμος μειώνεται και ο αριθμός των τοξικομανών που καταλαμβάνουν τα λεωφορεία διπλασιάζεται. «Υπήρξαν περιστατικά με συναδέλφους και επιβάτες οι οποίοι απειλήθηκαν με χρησιμοποιημένες σύριγγες, όταν τους έκαναν συστάσεις για ησυχία» αναφέρει ενδεικτικά ο κ. Καραπιπεράκης και επισημαίνει ότι «είναι ζήτημα χρόνου να συμβεί κάτι πολύ σοβαρό και ίσως να υπάρξουν ακόμα και θύματα, μια και, εκτός από την υγεία επιβαινόντων και οδηγών, κυρίως κινδυνεύει η ζωή των ίδιων των τοξικομανών». Αλλωστε πρόσφατα ένας τοξικομανής λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του σε κάποια από τις «αμαρτωλές» στάσεις του Μενιδίου, όταν σε άσχημη κατάσταση κατέρρευσε μπροστά στις ρόδες του λεωφορείου Α10, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι, παρά την αντίδραση του οδηγού, που φρέναρε το όχημα κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, σώζοντας ουσιαστικά τη ζωή του νεαρού.
«Οι αρμόδιοι να μην πουν ότι δεν ήξεραν»
Από την πλευρά τους, οι οδηγοί σκέφτονται ήδη τα επόμενα βήματά τους για να επιλυθεί επιτέλους αυτό το πρόβλημα, που έχει ήδη πάρει τεράστιες διαστάσεις και ταυτόχρονα έχει απομακρύνει αρκετούς επιβάτες από τις εν λόγω λεωφορειακές γραμμές, φοβούμενοι για την ασφάλειά τους. «Υπάρχουν ακόμα και σκέψεις από μεριάς μας να διακοπούν οι δύο “προβληματικές” γραμμές, όμως αυτό θα ήταν άδικο για τους εκατοντάδες εργαζόμενους πολίτες που εξυπηρετούν καθημερινά. Αυτό λοιπόν που κάναμε ήταν σε πρώτη φάση να μαζέψουμε υπογραφές ως σωματείο και να ενημερώσουμε τον αστυνομικό διευθυντή, τον δήμαρχο Μενιδίου αλλά και τον ίδιο τον υπουργό. Επομένως, κανείς δεν μπορεί πια να πει ότι δεν γνώριζε. Αν -ω μη γένοιτω- συμβεί κάτι, γνωρίζουν πολύ καλά ακόμα και πού είναι οι πιάτσες των εμπόρων στο Μενίδι. Για δύο βασικούς λόγους λοιπόν πρέπει να παρέμβουν επιτέλους οι αρμόδιοι: Πρώτον, για να μην καταλήξουμε εμείς ή οι επιβάτες παράπλευρες απώλειες του εμπορίου ναρκωτικών και, δεύτερον, επειδή για οτιδήποτε συμβεί μέσα στο όχημα υπόλογος είναι ο οδηγός και βέβαια είναι αδύνατον εμείς να έχουμε τον ρόλο του αστυνομικού ή να ελέγξουμε τη συμπεριφορά αυτών των ατόμων» καταλήγει ο κ. Καραπιπεράκης, χωρίς να αποκλείει αυτός και οι συνάδελφοι του να ακολουθήσουν τη νομική οδό, αν δεν παρθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για την καταπολέμηση του πρωτόγνωρου αυτού φαινομένου.
Οι περιοχές που τρέμουν οι οδηγοί
Προβλήματα στην ομαλή λειτουργία τους όμως αντιμετωπίζουν αρκετές ακόμα λεωφορειακές γραμμές, κυρίως της δυτικής Αττικής, όπως αναφέρει στη «δημοκρατία» ο εκπρόσωπος τύπου του Οργανισμού Συγκοινωνιών Χρήστος Χαλαζιάς. Μία από τις πιο «δύσκολες» γραμμές -μετά φυσικά τις Α10 και Β10, που κρατούν τα ηνία της επικινδυνότητας- είναι η γραμμή Γ9, που συνδέει την οδό Χαλκοκονδύλη με το Μενίδι και έχουν κατά καιρούς σημειωθεί ανάλογα περιστατικά με τοξικομανείς, αφού αποτελεί εναλλακτικό δρομολόγιο για τους χρήστες προς την αγορά του λευκού θανάτου. Ακόμη, συχνά είναι και τα προβλήματα -κυρίως με Αθίγγανους- στις γραμμές 735 (Ζεφύρι - Στ. Κάτω Πατησίων), 878 και 879 (Αχαρναί - Ελευσίνα) και Β12 (Ανω Λιόσια - Αθήνα). Το Β12, μάλιστα, στις 18 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια επεισοδίων μεταξύ Αστυνομίας και ομάδων Αθιγγάνων, δέχτηκε επίθεση -όντας γεμάτο επιβάτες- με πέτρες, ξύλα και άλλα αντικείμενα, και από τύχη δεν τραυματίστηκε σοβαρά κάποιος από τους επιβαίνοντες. Επειτα και από εκείνο το περιστατικό, οι κάτοικοι της δυτικής Αττικής και οι οδηγοί που καθημερινά τους εξυπηρετούν είχαν προειδοποιήσει την Πολιτεία ότι η κατάσταση στα γνωστά «άβατα» της περιοχής έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, ενώ οι ίδιοι είναι όμηροι στις ίδιες τις γειτονιές τους και κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή. Προφανώς από τότε τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ...
Αγγελος Σκορδάς
Φωτογραφίες: Χρήστος Ζήνας
