Καθυστερήσεις στην υλοποίησή τους, υπερβάσεις του αρχικού προϋπολογισμού, δραστική περικοπή στις δημόσιες δαπάνες-επενδύσεις είναι εκ των βασικών αιτών που ένα γκρουπ μεγάλων υποδομών έχει ξεμείνει από… χρηματοδότηση.Την ώρα που υποτίθεται ότι η χώρα παλεύει για το ΕΣΠΑ, την απορρόφηση των κονδυλίων, την προώθηση αναπτυξιακών έργων και τη σύσταση του Ταμείου «γίγας» τωναποκρατικοποιήσεων, οι υποδομές είναι στο «κόκκινο». Σημειώνεται δε ότι οι θεσμοί ως βασικό προαπαιτούμενο για τη χορήγηση της υποδόσης του 1 δισ. ευρώ είχαν θέσει και την προώθηση και δρομολόγηση κάποιων μεγάλων έργων.
Το νέο ΕΣΠΑ των περίπου 20 δισ. ευρώ (19,7 δισ. για την ακρίβεια) της περιόδου 2014-2020 «γεμίζει» από έργα-«γέφυρες» ύψους 4,3 δισ. ευρώ που επί της ουσίας «σέρνονται» στον χρόνο. Πλην όμως, δεν χωράνε όλα τα projects στο πρόγραμμα χρηματοδότησης και αναζητούνται νέες πηγές εκτός του κοινοτικού πακέτου. Μάλιστα, στις τάξεις της Ε.Ε. και των θεσμών έχει «πέσει η ιδέα» μέρος από τα κεφάλαια από την αξιοποίηση-πώληση assets μέσω του Ταμείου «γίγας» των αποκρατικοποιήσεων να πηγαίνουν στην ολοκλήρωση των συγχρηματοδοτούμενων έργων, είτε όσων έχουν ξεκινήσει και είναι στο στάδιο υλοποίησης είτε νοννών που έχουν παγώσει ή μείνε στο συρτάρι λόγω της αδυναμίας συμμετοχής του δημοσίου σε αυτά.
Τα projects λοιπόν που θεωρούνται κομβικά και από τους εταίρους είναι η ολοκλήρωση του μετρό της Θεσσαλονίκης (ύψους 1 δισ. ευρώ σχεδόν, με καθυστερήσεις, καταγγελίες, προσφυγές σε διαιτησία, αποζημιώσεις κ.λπ.) που «σέρνεται στον χρόνο», θεωρείται «κόκκινο» και έχει εξασφαλίσει κοινοτικό χρήμα ύψους 320 εκατ. ευρώ. Ζητήματα υπάρχουν για τα οδικά έργα παραχώρησης, όπως π.χ. για τον Μορέα (κοινοπραξία που κατασκευάζει τον οδικό άξονα Κόρινθος-Τρίπολη-Σπάρτη), για έργα περιβάλλοντος και διαχείρισης απορριμμάτων (σε Αττική και περιφέρεια), για την επέκταση του Μετρό της Αθήνας (π.χ. Γραμμή 4), τις επεκτάσεις στη Θεσσαλονίκη, για projects όπως ο προαστιακός προς το Λαύριο, οι αναβαθμίσεις λιμένων, το φιλόδοξο σχέδιο της «σιδηροδρομικής Εγνατίας» κ.λπ.