Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

ΤΑΙΠΕΔ προς ΠΟΣ: Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ή θα πουληθεί ή θα οδηγηθεί σε εκκαθάριση

Σοκ και δέος στους σιδηροδρομικούς. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ή θα πουληθεί ή θα οδηγηθεί σε εκκαθάριση. Αυτά ήταν τα λόγια της διοίκησης του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων (πρόεδρος Κ. Μανιατόπουλος, διευθύνων σύμβουλος Γ. Εμίρης), σε αντιπροσωπεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών, με την οποία είχε ολιγόλεπτη συνάντηση, πριν από μερικές ημέρες.                       Του Φώτη Φωτεινού                                                                                       
Αιτία; Ο ανοιχτός φάκελος των παράνομων κρατικών ενισχύσεων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ! Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, σαν άλλη Ολυμπιακή, έλαβε από το ελληνικό δημόσιο, από την ίδρυση της το 2007 (χρονιά απόσχισης από τον ΟΣΕ) έως και το 2009, παράνομες κρατικές ενισχύσεις περί τα 780 εκατ. ευρώ. Αν και το αρχικό ποσό που είχε διαπιστωθεί έφτανε τα 1,2 δις., κατόπιν  πιέσεων και αντεπιχειρημάτων της ελληνικής πλευράς, έπεσε κατά 420 εκατ.
Όπως υπογράμμισε η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ στην ΠΟΣ, «εάν δεν ολοκληρωθεί η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αυτοδικαίως η εταιρεία καλείται να επιστέψει στο δημόσιο τις παράνομες ενισχύσεις».
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν είναι σε θέση να επιστρέψει ένα ποσό της τάξης των 780 εκατ., οπότε ως μόνη εναλλακτική λύση φαντάζει η… εκκαθάριση της εταιρείας, όπερ και σημαίνει ότι οι περίπου 820 εργαζόμενοι οδηγούνται στην ανεργία.
Σύμφωνα με στελέχη που παρακολουθούν την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, «η περιβόητη επιστολή του αντιπροέδρου της ΕΕ Χοακίν Αλμούνια, προς τον υπουργό Μεταφορών  Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, έδινε μεν το πράσινο φως για την αποκρατικοποίηση της εταιρείας, αλλά με αστερίσκους». Ο κυριότερος από αυτούς ήταν η αναφορά ότι «για να διαγραφούν οι παράνομες κρατικές ενισχύσεις, εισφέρεται η ίδια η ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς πώληση».  
Υπό την εποπτεία της ΕΕ η αποκρατικοποίηση  
Με δεδομένο ότι ο φάκελος των κρατικών ενισχύσεων παραμένει ανοιχτός, αυτομάτως συνάγεται το συμπέρασμα ότι η ιδιωτικοποίηση της εταιρείας παραμένει «υπό ομηρία».
Στο σημείο αυτό, μονάχα τυχαία δεν ήταν η πρόσφατη τοποθέτηση του προέδρου των Ρωσικών Σιδηροδρόμων (RZD) Βλαντιμίρ Γιακούνιν, ο οποίος σε συνέντευξή του, ανέφερε ότι “ανησυχώ, διότι γνωρίζω την ΕΕ και την πολιτική της. Ως τώρα δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για το ποια θα είναι η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης Αν ενδιαφέρεστε, ερχόμαστε, αν δεν ενδιαφέρεστε, δεν ερχόμαστε”.
O πρόεδρος των Ρωσικών Σιδηροδρόμων, όπως και οι άλλοι δυο διεκδικητές της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι Γάλλοι της SNCF και οι Ρουμάνοι της GFR γνωρίζουν ότι η διαδικασία αποκρατικοποίησης της ελληνικής σιδηροδρομικής εταιρείας τελεί υπό την διακριτική εποπτεία της ΕΕ.
Οι Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι κατέβηκαν στο διαγωνισμό με την κατασκευαστική ΓΕΚ – ΤΕΡΝΑ του Γ. Περιστέρη. Ως αντιπάλους έχουν τους γαλλικούς σιδηροδρόμους (SNCF) και τον Ρουμάνο Γκρούια Στόικα, ιδιοκτήτη της Grup Feroviar Roman, ο οποίος έχει πολλά προβλήματα στη χώρα του, αφού του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για ενεργή άσκηση επιρροής σε διαγωνισμό, που διενεργήθηκε από την κρατική εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, Oltenia Energy Complex.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι δεσμευτικές προσφορές ίσως κατατεθούν το Μάιο, ώστε χρονικά να είναι εντός της ελληνικής προεδρίας, προκειμένου η κυβέρνηση να μπορέσει να ασκήσει τις, όποιες, πιέσεις για ευτυχή κατάληξη του διαγωνισμού στην ΕΕ.
Από την πλευρά τους, οι εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, πέρα από το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τους ισχυρισμούς του ΤΑΙΠΕΔ, επιζητούν διακαώς την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και, στην περίπτωση που επιτευχθεί η πώληση, διασφάλιση του προσωπικού. «Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να φοβηθούν κάτι, θα μεταφερθούν όλοι», επισημαίνει στέλεχος του υπουργείου Μεταφορών, κάτι το οποίο μένει να αποδειχθεί.
Ο φάκελος των κρατικών ενισχύσεων
Η περίπτωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ περιέχει έντονο άρωμα από τις υποθέσεις των παράνομων κρατικών ενισχύσεων της παλαιάς Ολυμπιακής Αεροπορίας. Η Επιτροπή διεξήγαγε έρευνα για μέτρα, ύψους 1,2 δισ. ευρώ, τα οποία αφορούσαν στην περίοδο από την ίδρυση της εταιρίας το 2007, έως και το 2009 και σχετίζονταν με τα εξής: διαγραφή χρεών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, μετατάξεις προσωπικού και μεταφορά περιουσιακών στοιχείων, αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, συμβάσεις για τη συνεργασία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με τον ΟΣΕ (που αφορούν στη χρήση της υποδομής, αλλά και του τροχαίου υλικού) και αποζημιώσεις που παρέχονται στην εταιρεία για τις υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας (άγονες γραμμές).
Η Επιτροπή διερεύνησε κατά πόσον ένα ή περισσότερα από τα ανωτέρω μέτρα συνιστούσαν κρατική ενίσχυση υπέρ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και, αν όντως ίσχυε κάτι τέτοιο, αν θα μπορούσαν να θεωρηθούν συμβιβάσιμα με την εσωτερική αγορά, σύμφωνα με τις κοινές προϋποθέσεις, οι οποίες εφαρμόζονται στην Ε.Ε. 
Το βασικό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς στηριζόταν στην απόσχιση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τον όμιλο ΟΣΕ, αφού η εταιρεία ανήκει απευθείας στο δημόσιο, καθώς και ότι τα μέτρα που ελήφθησαν για την εξυγίανσή της, δεν έρχονταν σε αντίθεση με το κρατικό δίκαιο.