Eνα ενδιαφέρον περιστατικό κατέγραψε τις προάλλες η εφημερίδα «Αυγή»: «Oταν η Μ.Κ. αγανακτισμένη από την πολύωρη αναμονή σε μια στάση από όπου το λεωφορείο δεν έλεγε να κάνει την εμφάνισή του τηλεφώνησε στο γραφείο κοινού του ΟΑΣΑ και ρώτησε αν έχουν μειωθεί τα δρομολόγια, η απάντηση που πήρε ήταν λιτή και αφοπλιστική.
“Ναι γιατί ο αριθμός των δρομολογίων είναι ανάλογος των εισιτηρίων και των καρτών που επικυρώνονται”»
(Πέτρος Κατσάκος, «Η επιτελικότητα της αναμονής και το επιτελικό στριμωξίδι» 17.12.2019).
Με βάση αυτή τη μαρτυρία ο συνάδελφος αρθρογράφος κατέληξε σε ορισμένα συμπεράσματα. Το πρώτο είναι αναμενόμενο: «Το πώς κατάφερε το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη να διαλύσει τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς μέσα σε πέντε μόλις μήνες είναι ένα ερώτημα...».
Δηλαδή επί λαοσωτηρίου, «τουλάχιστον τα τρένα έφταναν στην ώρα τους»; Λες και δεν θυμόμαστε τα μειωμένα δρομολόγια και τις απίστευτες ουρές για πρώτη φορά στην ιστορία του μετρό.
Το 2018, τα σωματεία των εργαζομένων ανακοίνωναν ότι «από τους 67 συνολικά συρμούς του μετρό οι 23 είναι ακινητοποιημένοι λόγω σημαντικών ελλείψεων σε ανταλλακτικά, κάτι που προκαλεί προβλήματα στην ομαλή λειτουργία των δρομολογίων (...) Οι υπόλοιποι 44 συρμοί, που θεωρητικά κυκλοφορούν κανονικά, πολλές φορές βρίσκονται σε διαδικασία συντήρησης και ως εκ τούτου οι συρμοί που απομένουν για να εξυπηρετούν το επιβατικό κοινό είναι λιγότεροι» (6.11.2018).
Το δεύτερο συμπέρασμα του αρθρογράφου έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. «Κάποιοι, επικαλούμενοι μια –άγνωστη σε εμάς– μείωση εσόδων, μας λένε πως ο οργανισμός αποφάσισε σιωπηλά να μετακυλίσει την όποια ζημιά στις πλάτες των πολιτών που χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ και μέρα με τη μέρα αντιμετωπίζουν μια κλιμακούμενη υποβάθμιση της καθημερινότητάς τους».
Επ’ αυτού πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής. Πρώτον, η μείωση εσόδων των ΟΑΣΑ, ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ δεν είναι «άγνωστη», είναι μεγάλη.
Το δεύτερο συμπέρασμα του αρθρογράφου έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. «Κάποιοι, επικαλούμενοι μια –άγνωστη σε εμάς– μείωση εσόδων, μας λένε πως ο οργανισμός αποφάσισε σιωπηλά να μετακυλίσει την όποια ζημιά στις πλάτες των πολιτών που χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ και μέρα με τη μέρα αντιμετωπίζουν μια κλιμακούμενη υποβάθμιση της καθημερινότητάς τους».
Επ’ αυτού πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής. Πρώτον, η μείωση εσόδων των ΟΑΣΑ, ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ δεν είναι «άγνωστη», είναι μεγάλη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των ίδιων, το 2014 τα έσοδά τους ήταν 253 εκατ. ευρώ . Το 2018 έφτασαν τα 199,5 εκατ. Το 2019 προβλέπεται χειρότερο διότι το πρώτο εξάμηνο τα έσοδα έφτασαν τα 87,7 εκατ.
Δεύτερον, η λογική λέει ότι τα δρομολόγια σχεδιάζονται αναλόγως της επιβατικής κίνησης· δεν μπορείς να στέλνεις ανά μισή ώρα λεωφορείο στην Ανω Βρούβα, όταν οι επιβάτες είναι 20 ημερησίως.
Δεύτερον, η λογική λέει ότι τα δρομολόγια σχεδιάζονται αναλόγως της επιβατικής κίνησης· δεν μπορείς να στέλνεις ανά μισή ώρα λεωφορείο στην Ανω Βρούβα, όταν οι επιβάτες είναι 20 ημερησίως.
Ο μόνος τρόπος υπολογισμού της επιβατικής κίνησης για κάθε δρομολόγιο είναι τα εισιτήρια που κόβονται.
Δυστυχώς το κίνημα «Δεν πληρώνω» (που με θέρμη υποστήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν παρουσίασε οικονομοτεχνικές μελέτες που να προβλέπουν τον όγκο των τζαμπατζήδων, έτσι ώστε να προγραμματίζονται επιπλέον δρομολόγια.
Τέλος, πρέπει να πούμε ότι στη ζωή τίποτε δεν πάει χαμένο και θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια τους «Δεν πληρώνω», ακόμη και με όρους ταλαιπωρίας των επιβατών.
Τέλος, πρέπει να πούμε ότι στη ζωή τίποτε δεν πάει χαμένο και θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια τους «Δεν πληρώνω», ακόμη και με όρους ταλαιπωρίας των επιβατών.
