Η ατμομηχανή του αφιερώματός μας ανήκει στην πρώιμη εποχή των Βασιλικών Κρατικών Σιδηροδρόμων («Königlich Bayerische Staats-Eisenbahnen») και συνάμα είναι η πρώτη που κατασκευάστηκε στη Βαυαρία σε σχετικά μεγάλους αριθμούς (101 μονάδες συνολικά).
Mε διάταξη τροχών «2-4-0» (δύο μη κινητήριοι τροχοί στο εμπρός τμήμα, τέσσερις μεγαλύτεροι των υπολοίπων και κινητήριοι στη συνέχεια) παρέμεινε σε υπηρεσία για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια, ως την οριστική απόσυρσή της το 1925.
Η πρώτη σειρά αυτού του τύπου, που αριθμούσε 14 ατμομηχανές, είχε σημαντικές τεχνικές ομοιότητες με την Bayerische «Α V», που κατασκευάστηκε σε 24 μονάδες από το 1853 ως το 1855. Η δεύτερη σειρά, που περιλάμβανε 15 ατμομηχανές, είχε λέβητες κατασκευασμένους στη Μεγάλη Βρετανία, από την εταιρεία του Thomas Russell Crampton.
Xαρακτηριστικά
Η «B V» παρήχθη ως το 1862, σε δύο ακόμη σειρές, που όπως και οι προηγούμενες ήταν εφοδιασμένες με tender χωρητικότητας 6,5 ως 7 τόνων σε άνθρακα και νερό.
Το μήκος της δικύλινδρης ατμομηχανής μαζί με τον προσκρουστήρα άγγιζε τα 14 μέτρα, ενώ το βάρος σε ώρα υπηρεσίας έφτανε τους 30 τόνους και ο λέβητας λειτουργούσε με πίεση 10 bar. Η διάμετρος των κινητήριων τροχών κυμαινόταν από 1.448 έως 1.470 χλστ.
Tο σύστημα πέδησης δούλευε με πεπιεσμένο αέρα, με την σχέση διαμέτρου κυλίνδρου-διαδρομής πιστονιού να ξενίζει όσους του αυτοκινήτου: 406 mm x 610 mm. Όλα τα παραπάνω έδιναν στη «Bayerische B V» την τελική ταχύτητα των 70 χιλιομέτρων την ώρα.
Nordgau
Μια ατμομηχανή αυτού του τύπου με το υποκοριστικό «Nordgau» εκτίθεται στις ημέρες μας στο Μουσείο Μεταφορών της Νυρεμβέργης (Verkehrsmuseum Nürnberg).
Κατασκευάστηκε στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της «J.A.Maffei» το 1853 και παρέμεινε σε υπηρεσία μέχρι το 1907. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για την παλαιότερη διατηρημένη ατμομηχανή σε ολόκληρη τη Γερμανία.
Το 1925 στο εργαστήριο του Μονάχου χωρίστηκε προσεκτικά κατά μήκος, προκειμένου οι επισκέπτες του Μουσείου και οι παρατηρητές της να έχουν μια πλήρη οπτική απεικόνιση του τρόπου λειτουργίας μιας ατμομηχανής._
Kείμενο & φωτογραφίες: Σπύρος Χατήρας