Καθημερινά μετακινούμαστε αρκετές φορές με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και πολλές φορές γινόμαστε θεατές διαφόρων περιστατικών, ευτράπελων, διαφωνιών και άλλων γεγονότων. Άραγε, τι προκαλεί τόσες παρεξηγήσεις και σε μερικές περιπτώσεις τόση ταλαιπωρία; Ποια είναι εκείνα τα οποία αν κάναμε όλοι μας, οι μετακινήσεις μας θα γίνονταν αν όχι ευχάριστες, τουλάχιστον υποφερτές;Αρχικά, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα μέσα μεταφοράς αποτελούν ένα δημόσιο αγαθό, με την έννοια του ότι όλοι έχουν δικαίωμα, κατόπιν της καταβολής του ανάλογου ορισμένου αντιτίμου από την πολιτεία να απολαμβάνουν μια αξιοπρεπή μεταφορά.Δεδομένου, λοιπόν, του κοινού δικαιώματος όλων, κάποιες συμπεριφορές θα πρέπει να αποφεύγονται, έτσι ώστε να τίθενται κάποιες λεπτές γραμμές ανάμεσα στο δικό μας δικαίωμα άνετης μετακίνησης και στου άλλου.
Συγκεκριμένα, σεβόμενοι τον συνεπιβάτη μας, σε καμιά περίπτωση δεν σπρώχνουμε για να μπούμε στο οποιαδήποτε μέσο, περιμένουμε να αποβιβαστούν οι επιβάτες του μέσου και μετά μπαίνουμε. Δεν βγάζουμε όλα τα αγελαία ένστικτά μας με το που δούμε το λεωφορείο το οποίο περιμένουμε και δεν σπρώχνουμε και ποδοπατάμε τους διπλανούς μας για να φτάσουμε πρώτοι στην πόρτα ή στη θέση που σταμπάραμε.
Προφανώς παραχωρούμε τη θέση μας σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, ηλικιωμένους, εγκύους, άτομα με αναπηρίες και δεν πιάνουμε τις θέσεις που εξ ορισμού προορίζονται για εκείνους. Επίσης, κάνουμε χώρο όταν κάποιος άλλος επιβάτης θέλει να περάσει για να εισέλθει, να εξέλθει ή να καθίσει σε κάποια διπλανή θέση, και αν είναι δυνατόν χωρίς να δυσανασχετούμε.
Ακόμα, στις κυλιόμενες σκάλες καθόμαστε πάντα δεξιά, δίνοντας την ευκαιρία σε εκείνους που βιάζονται να περάσουν νωρίτερα, χωρίς να προκαλείται έτσι ουδέν πρόβλημα για κανέναν.
Ακόμα, οι προσωπικές επιθέσεις σε συνεπιβάτες μας για οποιαδήποτε λόγο είναιανεπίτρεπτες, δεν βρίζουμε, δεν κοροϊδεύουμε και σε καμία περίπτωση δεν γινόμαστε αγενείς με τους άλλους επιβάτες, όσα προβλήματα και αν αντιμετωπίζουμε καθημερινώς. Δεν φταίει ο επαίτης, ούτε ο μετανάστης ούτε ο πρώτος τυχόντας «που έχουμε φτάσει εδώ που είμαστε» και ότι «δεν θα πάμε ποτέ μπροστά σ’ αυτή τη χώρα», ούτε το «τι θες κυρά μου;» αποτελεί ωραίο τρόπο να απευθύνεστε στις κυρίες.
Ακόμα, σεβόμενοι το δημόσιο αυτό χώρο δεν πετάμε τα σκουπίδια μας όπου βρούμε. Υπάρχουν ειδικοί κάδοι απορριμμάτων για να τα πετάξουμε, δεν πατάμε τα καθίσματα, δεν καταστρέφουμε οτιδήποτε γύρω μας. Ανήκουν σε όλους και πρέπει όλοι να είμαστε υπεύθυνοι για την τήρηση της καλής κατάστασης των μέσων.
Σεβόμενοι τον οδηγό, ο οποίος είναι υπάλληλος και προσπαθεί να κάνει τη δουλειά που του έχει ανατεθεί από την πολιτεία, είμαστε σε κάθε περίπτωση ευγενικοί.
Ο οδηγός του κάθε μέσου δεν είναι υπεύθυνος για τα δρομολόγια, για την κίνηση στους δρόμους και γενικότερα για οτιδήποτε μπορείτε να μηχανευτείτε ώστε να του επιτεθείτε. Παραμείνετε ψύχραιμοι και προσπαθήστε να αναφέρετε το οποιαδήποτε παράπονό σας χωρίς να προσβάλετε και να κάνετε υποδείξεις. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει συγκεκριμένη γραμμή για τα παράπονά σας (και είναι η εξής: 11185). Θεωρείται, βεβαίως, δεδομένο ότι ο οδηγός εκτελεί σωστά το βασικό του καθήκον που είναι η οδήγηση, και αν όχι, εκεί υπάρχει κάθε δικαίωμα να τον επιπλήξετε και να τον αναφέρετε στους αρμόδιους. Σεβόμενοι, τέλος, την πολιτεία η οποία παρέχει την εν λόγω υπηρεσία και τους συμπολίτες μας που πληρώνουν κανονικά το αντίτιμό τους, φροντίζουμε να βγάζουμε και να ακυρώνουμε πάντα το απαραίτητο εισιτήριο, και όταν βλέπουμε ελεγκτή να το επιδεικνύουμε. Σε περίπτωση που δεν έχουμε εισιτήριο για οποιαδήποτε λόγο δεν ξεκινάμε προσπάθειες να δικαιολογηθούμε στον ελεγκτή, αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και πληρώνουμε το ανάλογο πρόστιμο.
Η καλή συμπεριφορά στα μέσα μαζικής μεταφοράς, είναι αδιαπραγμάτευτο ζητούμενο για μια εξελιγμένη κοινωνία και αποτελεί δείγμα πολιτισμού και προόδου για οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα
