Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Οι οδηγοί που «τρέχουν» τις νυχτερινές βάρδιες είναι τέρατα αντοχής, ψυχραιμίας κι υπομονής


Είναι μεγάλη εξυπηρέτηση για πολλούς από μας, κάνοντας επιπλέον τις βραδινές εξόδους πιο προσιτές σε όσους δεν διαθέτουν ίδιο μέσο ή φράγκα για ταξί, ποσοστό που έχει ευνόητα αυξηθεί τα τελευταία χρόνια...                                       Παρότι δε ελάχιστες αναφορικά με τον πληθυσμό και τις ανάγκες της πρωτεύουσας – μόλις πέντε συν οι τέσσερις του αεροδρομίου, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, ακόμα και σε βαλκανικές αριθμούν δεκάδες -, οι ολονύχτιες συγκοινωνιακές γραμμές είναι επίσης ενδιαφέρουσα κοινωνιολογικά εμπειρία, λίγο σκοτεινή (βασικά λόγω... ώρας), λίγο σουρεάλ, λίγο «χύμα κι αλητεία», καμια φορά ακόμα κι ερωτική.



Μένοντας πια μακριά από το κέντρο χρησιμοποιώ αρκετά τακτικά τα "afterhours" δρομολόγια λεωφορείων και τρόλεϊ, οπότε έχω δει κι ακούσει οτιδήποτε φαντάζεσαι. Χοντρές πλάκες, μνημειώδεις ατάκες, χαβαλές, καμια φορά όμως και καγκουριές, παρεξηγήσεις, καβγάδες... Ειδικά τα Σαββατόβραδα που η κίνηση είναι αυξημένη και συχνά επικρατεί το αδιαχώρητο, διότι τότε επιπλέον πολλά δρομολόγια «ψαλιδίζονται» αντί να πυκνώνουν (σημαντικό είναι να έχεις αποστηθίσει τις ώρες τους), άρα αν χάσεις κάποιο στο τσακ έχεις άφθονο χρόνο να πας να πιείς, να φας, να διαλογιστείς ή να διαβάσεις ολόκληρο το κυριακάτικο Βήμα μαζί με τα ένθετα!

Συνήθεις επιβαίνοντες ατίθασα νιάτα, φοιτητές, χίπστερς, φρικιά, πλάνητες και παρτάλια κάθε φύλου, φυλής, φάσης κι ηλικίας καθώς επίσης άνθρωποι του νυχτοκάματου όπως φύλακες, καθαρίστριες, εργαζόμενους στη διασκέδαση και άλλους που φαντάζουν κομμάτι παράταιροι ανάμεσα στους παρδαλούς ευνοούμενους του φεγγαριού.

Μένοντας πια μακριά από το κέντρο χρησιμοποιώ αρκετά τακτικά τα "afterhours" δρομολόγια λεωφορείων και τρόλεϊ, οπότε έχω δει κι ακούσει οτιδήποτε φαντάζεσαι. Χοντρές πλάκες, μνημειώδεις ατάκες, χαβαλές, καμια φορά όμως και καγκουριές, παρεξηγήσεις, καβγάδες... Ειδικά τα Σαββατόβραδα που η κίνηση είναι αυξημένη και συχνά επικρατεί το αδιαχώρητο


Παρότι ελάχιστες αναφορικά με τον πληθυσμό και τις ανάγκες της πρωτεύουσας, οι ολονύχτιες συγκοινωνιακές γραμμές είναι μεγάλη εξυπηρέτηση κι επίσης μια ενδιαφέρουσα κοινωνιολογικά εμπειρία, λίγο σκοτεινή (βασικά λόγω... ώρας), λίγο σουρεάλ, λίγο «χύμα κι αλητεία», καμια φορά ακόμα κι ερωτική...

Οι οδηγοί που «τρέχουν» τις νυχτερινές βάρδιες εννοείται πως είναι τέρατα αντοχής, ψυχραιμίας κι υπομονής. Μπορεί τέτοιες ώρες οι δρόμοι να είναι βασικά άδειοι και τα οχήματα να πηγαίνουν «σφαίρα», όμως η νυχτερινή οδήγηση είναι πιο κουραστική, οι φωτισμοί των δρόμων συχνά κακοί, τα εμπόδια από παρκαρισμένα αμάξια σε στενά κ.λπ. δεν λείπουν, ενώ ενίοτε αντιμετωπίζουν επιβάτες απρόβλεπτους: Έχω πετύχει άτομο στο 500 να ανάβει τσιγάρο και να καπνίζει φόρα παρτίδα, ο οδηγός να τον παρατηρεί κι εκείνος να πηγαίνει φουριόζος να ζητήσει και τα ρέστα γιατί «τέτοιες ώρες τι ψάχνεις να βρεις μωρέ!..».

Θυμάμαι παλιότερα στο 040 μια μεθυσμένη παρέα - τόσο ώστε νόμιζες ότι το όχημα αντί για βενζίνη καίει αιθυλική αλκοόλη – να κάνει τόση φασαρία ώστε ο οδηγός σταμάτησε απαιτώντας να ησυχάσουν ή να κατέβουν (εντέλει εδέησαν να χαμηλώσουν λίγο το volume).

Κάτι άλλους πολύ φωνακλάδες νεαρούς χρειάστηκε να τους «κράξει» το μισό λεωφορείο για να συμμαζευτούν κάπως - δεν είναι βέβαια ο κανόνας τέτοια σκηνικά, που άλλωστε και μέρα μπορεί να σου τύχουν, απλά υπάρχει μια αυξημένη πιθανότητα να συμβούν. Στο μεταξύ, λίγο αφτί να στήσεις – βασικά το να μην ακούς θέλει προσπάθεια -, μαθαίνεις όλα τα νέα της αθηναϊκής νύχτας: πού έγινε το καλό live, ποια μεταμεσονύχτια προβολή ή παράσταση έκανε αίσθηση, που παίζουν νοστιμιές και πού «μπόμπες», ποια «πόρτα» είναι πιο αυστηρή, ποιο νταραβέρι χάλασε, διάφορα οικογενειακά, γκομενικά, ποδοσφαιρικά, πολιτικά...


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Οι νυχτερινοί επιβάτες είναι συνήθως (ή δείχνουν) πιο χαλαροί, ξένοιαστοι κι εκδηλωτικοί από τους ημερήσιους, εξόν εκείνοι που, ανυπομονώντας να συναντήσουν τον Μορφέα, γέρνουν στην αγκαλιά του ήδη στη διαδρομή, ροχαλίζοντας κιόλα καμια φορά μες στο αφτί σου.

Εννοείται ότι μπορεί να παίξουν γνωριμίες, ακόμη και φλερτ – μια φίλη έχει πετύχει μέχρι ερωτική εξομολόγηση, όλο το 11, λέει, χειροκροτούσε! Ο κόσμος που περνάει καλά θέλει συχνά να μεταδώσει τη χαρά του – βρέθηκα κάποτε στη γαλαρία του 500 «περικυκλωμένος» από μια παρέα Αράβων που, όντας στο τσακίρ κέφι, μου έβαλαν τα ακουστικά ενός i-pad ώστε να συμμετάσχω στο «πάρτι»!

Προχτές συνάντησα δυο εξαιρετικά καλοντυμένες κυρίες κάποιας ηλικίας - πού να σουλάτσαραν άραγε στις 3 το πρωί; Άλλοτε πάλι μια κοπελιά που με θυμήθηκε από το λύκειο, εμφανώς καταβεβλημένη (και σούρα) έπιασε να μου λέει για την ερωτική της απογοήτευση – κατέβηκα προτού μου εξηγήσει γιατί τέλος πάντων επιμένει τόσο σε αυτή τη σχέση αφού ο «έτσι» της τη γράφει κανονικά.

Εκτός από τους περιστασιακούς «χρήστες» υπάρχουν κι οι πιο μόνιμοι, που χαιρετιούνται κιόλας κάθε βράδυ (αυτοί είναι συνήθως εργαζόμενοι).

Στις τέσσερις λεωφορειακές γραμμές, τέλος, που συνδέουν το λεκανοπέδιο με το αεροδρόμιο κυριαρχούν τουρίστες, ταξιδιώτες, «ιπτάμενοι» και υπάλληλοι του Ελ. Βενιζέλος, το κλίμα οπότε είναι πιο κυριλέ. Είναι και τα μόνα μεταμεσονύκτια μέσα οι περισσότεροι επιβάτες των οποίων χτυπάνε εισιτήριο κανονικά – διαθέτουν βέβαια ειδικό καθεστώς λειτουργίας και αυξημένο κόμιστρο. Στα υπόλοιπα, η ακύρωση εισιτηρίου αποτελεί... φωτεινή εξαίρεση.

Αυτό μαζί με την έλλειψη οδηγών, οχημάτων και τη δεδομένη οικονομική στενότητα είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα για τον ΟΑΣΑ και βέβαια επηρεάζουν τον αριθμό και τη συχνότητα των δρομολογίων συνολικά, όπως μου λέει ο Δημήτρης Αποστολίδης, διευθυντής συγκοινωνιακού έργου.

Αναφέρομαι βασικά σε λεωφορεία και τρόλεϊ γιατί ως γνωστόν στο μετρό δεν παίζουν νυχτερινά δρομολόγια, με εξαίρεση Παρασκευή-Σάββατο οπότε κρατάει μέχρι τις 2.00, μόνο όμως πλέον στις γραμμές 2 και 3. Ο ΗΣΑΠ (γραμμή 1) τα έχει καταργήσει αυθαίρετα χρόνια τώρα και οι τελευταίοι συρμοί ξεκινούν 12.30 πμ από Κηφισιά και Πειραιά αντίστοιχα, όπως καθημερινές.

Όταν σε κάποια φάση ρώτησα έναν υπεύθυνο το λόγο, απάντησε πως «δεν επαρκούν οι υπάλληλοι» - να υποθέσω ότι στις άλλες δύο γραμμές περισσεύουν; Για μια ώρα επιπλέον μιλάμε! Η ΣΤΑΣΥ ωστόσο έκρινε το '12 ότι τα 25.000 παραπάνω Ευρώ το διήμερο που κοστίζει η μία αυτή ώρα την καθιστούν ασύμφορη, επικαλούμενη και τη μειωμένη κίνηση παρότι όσοι κυκλοφορούμε τις μεγάλες ώρες διαπιστώνουμε ότι κάθε άλλο παρά λείπει το ενδιαφερόμενο επιβατικό κοινό. Λίγο αφτί να στήσεις – βασικά το να μην ακούς θέλει προσπάθεια -, μαθαίνεις όλα τα νέα της αθηναϊκής νύχτας: πού έγινε το καλό live, ποια μεταμεσονύχτια προβολή ή παράσταση έκανε αίσθηση, πού παίζουν νοστιμιές και πού «μπόμπες», ποια «πόρτα» είναι πιο αυστηρή, ποιο νταραβέρι χάλασε, διάφορα οικογενειακά, γκομενικά, ποδοσφαιρικά, πολιτικά...



Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Το μετρό είναι μακράν το καλύτερο και με το πιο «σένιο», κατά κανόνα, επιβατικό κοινό μέσο τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής και του Σαββάτου – σταθμοί και βαγόνια μετατρέπονται σε... κλαμπάκια με την ανάλογη μουσική υπόκρουση από smartphones ή tablets, ενώ άλλα θυμίζουν κινούμενα καλλιστεία ομορφιάς πόζας, μόδας και κομμωτικής αμφοτέρων των φύλων. Μια διαδρομή Πανόρμου-Κεραμικός ή Αιγάλεω-Ακρόπολη να ακολουθήσεις, είναι σαν να έκανες ήδη τη νυχτερινή σου έξοδο! (μα πού κρύβονται όλα αυτά τα σούπερ άτομα τη μέρα;).

Θαρρώ ότι αν πραγματοποιούσε μεταμεσονύκτια δρομολόγια το διήμερο αυτό, έστω κάθε ώρα, έστω με αυξημένο εισιτήριο, θα είχε μεγάλη ανταπόκριση, πιθανόν και κέρδος. Τα ίδια ισχύουν και για το τραμ που επίσης λειτουργεί πια μόνο μέχρι τις 2.00 πμ τα γουίκεντ.

Επέκταση και πύκνωση των νυχτερινών συγκοινωνιακών γραμμών δεν προβλέπεται δυστυχώς προς το παρόν. Ενώ με τους Ολυμπιακούς είχαν αναβαθμιστεί, από το '12 και μετά πέσανε κι εδώ περικοπές.

Η κρίση περιόρισε άλλωστε και τις εξόδους των Αθηναίων, κάτι που όμως αργά αλλά σταθερά αλλάζει. Σχέδια υπάρχουν – από τον ΟΑΣΑ μου λένε ότι προγραμματίζουν να κάνουν 24ωρο και το 608 (Γαλάτσι-Ζωγράφου) – αλλά εκτός από κεφάλαιο θα πρέπει να βρεθεί και μεράκι, που λένε. Είθε - και πιο εύκολα θα κυκλοφορούσαμε και επιπλέον κίνητρο θα είχαμε να βγούμε και η πόλη θα ζωντάνευε περισσότερο τις νύχτες, κάτι που το έχει ανάγκη όσο και τις μέρες.

Θα μου πεις, αν δεν υπάρχει ρευστό πού να πας και τι να κάνεις, έστω με τη συγκοινωνία. Όμως οι καιροί πάνε κι έρχονται και έχει σημασία να ξέρεις ότι και ρόδα να μη διαθέτεις, αντί να «σαπίσεις» κι απόψε σπίτι μπορείς τουλάχιστον να επιβιβαστείς σε ένα νυχτερινό δρομολόγιο - κι όπου σε βγάλει.



Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO


Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Νυχτερινά δρομολόγια ΟΑΣΑ: α) Ολονύχτια καθημερινές & ΣΚ: Πειραιάς-Σύνταγμα (040), Πειραιάς-Κηφισιά (500), Γλυφάδα-Περιστέρι (790), Σύνταγμα-Κηφισιά (Χ14), Άνω Πατήσια-Νέα Ελβετία (τρόλει Νο 11), Σύνταγμα-Αεροδρόμιο (Χ95), Πειραιάς-Αεροδρόμιο (Χ96), ΚΤΕΛ Κηφισού-Αεροδρόμιο (Χ93) & Ελληνικό-Αεροδρόμιο (Χ97) β) Παρ.-Σαβ. μέχρι 2.00 π.μ.: γραμμές μετρό 2 & 3, γραμμές τραμ Τ3, Τ4, Τ5. Αναλυτικές πληροφορίες oasa.gr και στο 11185

Θοδωρής Αντωνόπουλος - Πηγη: lifo.gr