Βασίλης Παπαδόπουλος στις 17.06.2014
Η έννοια της δημιουργικής λογιστικής έχει πατενταριστεί επί Σημίτη, ωστόσο ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δίνει νέες διαστάσεις στην «δημιουργική» πρόσθεση βαπτίζοντας την αύξηση των εισιτηρίων στα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς ως μείωση και την πασπαλίζει με …δεκάρικους εποχής Μαυρογιαλούρου. Με απλά μαθηματικά δευτέρας Δημοτικού μπορείς να διακρίνεις με ποιο τρόπο η μείωση της τιμής του εισιτηρίου είναι στην ουσία αύξηση, αλλά αυτές οι πράξεις θέλουν συνθετική σκέψη και κυρίως κοινή αντίληψη.Στο παρελθόν ο αγαπητός Μιχάλης μάς είχε απογοητεύσει όταν δήλωνε αδιάβαστος για τις 300 σελίδες του μνημονίου. Με ελαφρότητα έβαλε την υπογραφή του σε άγνωστο κείμενο, αλλά μάλλον επείσθη από τους υπόλοιπους που το είχαν διαβάσει ενδελεχώς και τώρα σταλίζουν κάτω από τα φύλλα της Ελιάς.
Το τελευταίο χτύπημα ήταν πιο ανιδιοτελές καθώς προσπάθησε να απαλύνει το ημερήσιο φορτίο που με παρρησία μπήκε στις πλάτες του κόσμου που επιλέγει τα ΜΜΜ για να πάει στην εργασία του.
Διαβάστε λοιπόν τη λυρική εισήγηση όπως εκστομίσθηκε από τα χείλη του κ. Υπουργού:
«.αλλάζει από το Σεπτέμβριο η τιμολογιακή πολιτική στα συγκοινωνιακά μέσα της Αθήνας. Απλουστεύεται. Ένα εισιτήριο, μια κάρτα, ένα δίκτυο. Με 1 ευρώ την ημέρα πας παντού, μετακινείσαι παντού στην πόλη όσες φορές θέλεις με όλα τα μέσα. Ξαναλέω, δεν κινείσαι απλώς, μετακινείσαι με 1 ευρώ.
Η μείωση δηλαδή της μηνιαίας κάρτας απεριορίστων διαδρομών για όλα τα μέσα, μετρό, τρόλεϊ, τραμ, λεωφορεία, είναι από 45 ευρώ σε 30 ευρώ. Μείωση 15 ευρώ ή 33% ποσοστιαία. Κάθε άλλη κάρτα καταργείται.
Το απλό εισιτήριο μειώνεται από 1,40€ σε 1,20€ και η διάρκεια του από 90 λεπτά σε 70 λεπτά. Τολμάμε αυτή την κίνηση. Παίρνουμε το ρίσκο και την ευθύνη. Είναι περίπου 10 εκατομμύρια ετησίως μείωση εσόδων με τα σημερινά δεδομένα. Αλλά είναι πράξη κοινωνικής ευθύνης και πολιτικής αντίληψης. Θεωρούμε και περιμένουμε ότι η επιβατική κίνηση μετά τη μείωση θα αυξηθεί και η απώλεια εσόδων θα αντισταθμιστεί.
Κίνηση κοινωνικής ευθύνης, γιατί διευκολύνουμε τη χρήση ενός κοινωνικού αγαθού που είναι η μετακίνηση στην πόλη. Πολιτική αντίληψη γιατί εμείς κάνουμε το πρώτο βήμα. Όχι μόνο με τη μείωση της τιμής, αλλά με όλο το σχέδιο αλλαγών. Δεν ζητάμε, δίνουμε…»
Αγαπητέ κ. Χρυσοχοΐδη των καλών προθέσεων αλλά κακών αριθμητικών πράξεων:
Οι μειώσεις που εξαγγείλατε είναι στην ουσία αυξήσεις καθώς το ενιαίο εισιτήριο από 1,40 ευρώ πέφτει στα 1,20 πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε μείωση κατά 14,2%. Η μείωση στη χρονική διάρκεια του εισιτηρίου από 90 που είναι σήμερα σε 70 λεπτά από το Σεπτέμβριο κάνει τη διαφορά, καθώς πλέον θα χρειάζονται δύο εισιτήρια για να κάνει κανείς μια σύντομη δουλειά και να επιστρέψει στην έδρα του. Με μια απλή διαίρεση διαπιστώνεται ότι το ενιαίο εισιτήριο θα κοστίζει με ακρίβεια τρίτου δεκαδικού 0,017 ευρώ το λεπτό από 0,015 που ισχύει σήμερα. Δηλαδή είναι ακριβότερο.
Η θεαματική μείωση της τιμής της μηνιαίας κάρτας απεριορίστων διαδρομών από 45 ευρώ σε 30 ευρώ, με ισχύ για όλα τα μέσα είναι ολίγον …μούφα, καθώς καταργείται η άλλη κάρτα των 20 ευρώ που ίσχυε μέχρι τώρα και αφορούσε τις μετακινήσεις μόνο με λεωφορεία και τρόλεϊ. Με μια μικρή επιβάρυνση ίση με 50% θα συνεισφέρουν στο όραμα του Μιχάλη όσοι δεν χρησιμοποιούν ΜΕΤΡΟ και είναι πολλές δεκάδες χιλιάδες. Ωστόσο δεν θα μάθουμε πόσοι. Μέσα σε 1493 λέξεις γραπτού κειμένου που διένειμε το Υπουργείο δεν βάλατε έστω και δύο αράδες για τα στοιχεία βάση των οποίων προκύπτουν αυτά που υποστηρίζετε. Μάλλον το κάνετε για να μην χαθούμε στα νούμερα και απολέσουμε το βαθύτερο νόημα της προσπάθειας.
Μέχρι να ανασυνταχθείτε και να φέρετε περισσότερα στοιχεία προς ενημέρωση του κοινού, καλό θα ήταν να ξανακάνετε τις πράξεις. Αν και πάλι βγάλετε το ίδιο αποτέλεσμα, τότε μάλλον θα πρέπει να επιστρέψουμε όλοι στα θρανία για …μνημονιακή μελέτη και περισυλλογή.
